مشيتى ليه

 اسماعيل منياوي// يكتب ............

مشيتى ليه وليه يومها طاوعتينى
وليه على كل الذنوب فجأه حاسبتينى
مش انتى العند كان طبعك
وكنتى بتعندى حتى مع الايام
وليه العند مات يومها وسيبتينى
وامتى الام سابت ابنها يروح للموت
وليه وقت الفراق صوتك وجع و سكوت
كنت شايف لون عينيكى
كنت سايب وجعى فيكى
وانتى ساكته بتسمعينى
كنتى لازم تمنعينى
عارف انى كنت وجعك
كنت دايما ليل طويل
بس عشقك بين ضلوعى
كان عليه مليون دليل
كنتى دايما بتقوليلى
انى طفلك وانى ليكى
كت دموعى لما باحزن
تبقى نازله من عينيكى
كنت باجرى اوام عليكى
وارمى حزنى كله ليكى
عودتينى ف وقت ضعفى
عمرى ما انده غير عليكى
واما اقولك انى ماشى
كنت بالمح ضعفى فيكى
مهما بابعد والا باهجر
مهما اقسى ف يوم عليكى
كنت بالقى حضن دافى
وارجع ابكى بين ايديكى
كنت راجع وانتى شايفه
عشقى باين من عينيا
كان بودى الجرح يبقى
بايدك انتى مش ايديا