ومش عارف
بقلم الأستاذ // احمد ابراهيم
**************************
فى قصيدة / ومش عارف
**********************
طريق مجهول ولسه بقول
**************************
فى قصيدة / ومش عارف
**********************
طريق مجهول ولسه بقول
كلام ع السطر مطوّح حروف تزحف
فى وسط سطور
يموت الحرف فى الكلمة
ويجي الحرف من بعده عليه الدور
ياليل مغرور وبيطوّل وضؤ ميّت
ومش عارف انا اكتب ولا رتّب
معانى كلام انا المجنون
وبكتب يعني اى كلام حروف زايله
ومشطوبة وحلم يزول
وليه البدر بيغرّب فى ليل حالك
وليه حالك خراب مهجور
وليه الحلم ف وجودك وفجاءة يزول
وانا واقف ومستنّي يصبنى الدور
اعيش فجرك اعيش حلمك
تكونى ليا يوم املّي اكون املّك
ياريت ايديك فى يوم تمتد
واعيش باقى سنين حضنك لكن شمسك
ولسه الشمس بتغّرب وحلمي معاكي وبيّهرب
وانا واقف على حدودك
انا صابر على وعودك انا بصبّر
لكن صبري وله اخر
ولو رميتينى انا مسافر بعيد عنك
انا منك لكن بيكى وغاب وعدك
يا طول ليلك انا منك
لكن منك اهات جرحى واوجاعي
شراع مكسور وموج مشلول
ولا بتمدي يوم ايدك وتاه الحلم ف شراعك
حبيبتى ليه مابتحنيش
بتبكى عيونى متحسيش
وانا المشتاق لآحضانك وانا المكوي فى بركانك
يا طول صبري كتبت الحرف موالك
وانا المجنون كتبت كلام اى كلام
انا بكتب وبطوّح فى لون خمرك انا مسطول
ولسه الغدر متمدّد فى الف جزور
على عمرك حبيبتى مين وكان عاشق
ومين غيري يوم حبك كلام ف كلام
انا مسطول وانا المجنون
شربت الحزن من جمرك
انا منك انا المحروق
وشارب خمر صبارك
ولا باين فى يوم راح أفوق
كلام هذيان كلام سكران كلام عاشق
كلام شاعر تعبني الشوق
ليست هناك تعليقات